De perskamer, die destijds een geschenk was van de Nederlandse Staat aan UNESCO, is uniek door het gebruik van kleuren en lijnen in de ruimte. Rietveld voerde het patroon van de vloer door op de tafels, waardoor deze samen een onafgebroken geheel vormden. Door dit alles was de kamer meer een kunstwerk dan een kantoorruimte.

Tegenwoordig herinneren alleen nog foto’s en fragmenten aan de bijzondere kamer. In 1982 werd het complete interieur van het UNESCO-gebouw ontmanteld en keerden de meeste meubels uit de kamer terug naar Nederland, waar ze werden opgenomen in de collectie van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE).

Historisch kleuronderzoek

De RCE heeft de wens het interieur van de perskamer ergens als geheel weer op te bouwen, maar daarvoor ontbrak nog veel informatie. Zo zijn de vloer- en muurbekleding niet bewaard gebleven, ontbreken enkele meubels en er waren er maar enkele foto’s van de ruimte – zwart-wit of met de hand ingekleurd.

Hoe zag de perskamer er echt uit? Om daar meer over te weten te komen, voerde onderzoeker Santje Pander (Conservering en Restauratie) een historisch kleuronderzoek uit naar het linoleum in de perskamer. Vervolgens ontwikkelde het 4D Research Lab samen met haar een 3D-model van de ruimte, dat daarna in samenwerking met de RCE verder werd ontwikkeld tot een virtuele tour. In een blogpost en een uitgebreid rapport is meer te lezen over hoe de reconstructie tot stand kwam.

In de virtuele tour kunnen bezoekers vanuit hun luie stoel door de kamer struinen en de vloeren, meubels en muren van dichtbij bekijken. Ook de ‘telefoonhoeden’, waar mensen in konden bellen, en een bijzondere tafel met een verlichte wereldkaart in het blad zijn in de reconstructie te zien.

Over het 4D Research Lab

Het 4D Research Lab (4DRL) helpt wetenschappers van de Faculteit der Geesteswetenschappen bij hun onderzoek naar het materiële verleden. Het biedt een breed scala aan computerfaciliteiten, 3D-scanners, modelleringsprogramma’s en technische expertise, met behulp waarvan 3D-visualisaties kunnen worden gemaakt. Door deze reconstructies krijgen we een beter inzicht in archeologische vondsten, zoals gebouwen en voorwerpen.