Aanleiding

Deze huisvesting, op vele afzonderlijke locaties, zorgt voor versnippering. Bovendien verkeren sommige panden in slechte staat, zijn ze niet geschikt voor hedendaags onderwijs en onderzoek, lastig beheersbaar door de verspreide ligging en staan ze samenwerking tussen de verschillende disciplines in de weg door ruimtegebrek. 

Vier campussen in de stad

Ongeveer vijftien jaar geleden is de UvA begonnen met de ontwikkeling van vier open stadscampussen op vier verschillende locaties:

• Universiteitskwartier, op en rond het Binnengasthuisterrein voor de Geesteswetenschappen;
• Roeterseilandcampus, voor de faculteiten Maatschappij- en Gedragswetenschappen, Rechten en Economie en Bedrijfskunde;
• Amsterdam Science Park voor de bèta-gerelateerde opleidingen en onderzoek;
• Academisch Medisch Centrum plus de medische wetenschappen in Amsterdam-Zuidoost.

De UvA heeft om verschillende redenen gekozen voor het campusmodel. De ervaringen met het concentreren van onderwijs op campussen zijn wereldwijd zeer positief; het succes van het Science Park van de UvA onderschrijft dat. De UvA wil via de vier nieuwe open stadscampussen:

• Samenwerking en kennisuitwisseling  tussen studenten en medewerkers van verwante wetenschappelijke disciplines optimaliseren;
• Samenwerking met bedrijfsleven, overheden en kennisinstellingen optimaliseren;
• Herkenbaarheid en aantrekkingskracht (inter)nationaal vergroten en verstevigen van de concurrentiepositie;
• Efficiënter gebruik maken van gebouwen en voorzieningen: maximaal budget voor onderwijs en onderzoek.

Grenzen vervagen

Door clustering van onderwijs en onderzoek vervagen de grenzen tussen de faculteiten, tussen de universiteit en andere organisaties én tussen de universiteit en de samenleving. Er wordt een campus gerealiseerd waar op verschillende vlakken samengewerkt wordt en waar innovatief onderwijs en grensverleggend onderzoek plaatsvindt. Een plek waar maatschappelijke discussies gevoerd worden en waar iedereen welkom is.